How To: Angsten Overwinnen.

Oké, momenteel irriteer ik me echt kapot aan het toetsenbord waar ik mee typ. Ik zit voor de verandering niet thuis op mijn vertrouwde laptopje. Ik heb vandaag een erg drukke dag en heb geen tijd om thuis rustig voor een blog te gaan zitten. Vandaag ga ik met mijn vriendinnen op vakantie en daarvoor heb ik ook nog een aantal afspraken en dingen te doen. Dus ja.. Toen zag ik in de wachtkamer een computer staan. Mijn redding! Ik weet dat ik gister heb gezegd dat ik de komende dagen niks zou posten maar dat gaat dus in vanaf morgen. Vandaag ga ik een onderwerp behandelen wat ik al veel langer wil gaan doen, maar waar ik geen momentje tijd voor wist te vinden. 

Vandaag ga ik het met jullie hebben over angsten. Iedereen is wel ergens bang voor. Dat kan zijn voor spinnen of  voor bloed. Maar het kan ook veel ingewikkelder liggen. Je kunt iets meegemaakt hebben op een bepaalde plek, waardoor je niet meer naar die plek toe wilt. Of je kunt een bepaald persoon ontwijken omdat je geen gesprek met hem of haar aan durft te gaan. Hoe dan ook: Angsten zijn er om te overwinnen. Ik weet dat het raar klinkt uit mijn mond. Ik ben echt een meisje met zo'n tienduizend angsten. Maar juist, omdat ik zoveel angsten heb kan ik hier advies over geven. Ik heb namelijk al veel ervaring met dit onderwerp.

' Een mens lijdt het meest door het lijden dat hij vreest.' 

Deze spreuk hing bij mijn opa aan de muur. Mijn oma heeft hem geborduurd. Toen ik klein was snapte ik die spreuk nooit maar nu begin ik hem te snappen. En het is gewoon hartstikke waar. Als ik denk aan alle momenten dat ik mezelf ongelukkig heb gemaakt door bang te zijn.. Nou, dat zijn er nogal wat. En als ik dan denk aan alle momenten waarop ik bang was en achteraf iets wel goed ging.. Vooral denk ik aan alle kansen die ik heb laten liggen uit angst.

Als je bang voor iets bent heb je de neiging om datgene te mijden. Ik neem mezelf even als voorbeeld. Ik heb veel last van stressklachten, hyperventilatie en paniekaanvallen. Wow, zo nu is dat eruit. Ik heb wel vaker gezegd dat ik een stresskip ben, maar ja.. Zo erg kan mijn stress dus oplopen. En die stressklachten komen voor uit angst. Angst is op zich een goede eigenschap van de mens. Door angst in gevaarlijke situaties beschermt een mens zichzelf. Maar als je lichaam bij elk klein dingetje in de 'angst modus' schiet, dat is niet goed. Bij mij varieert de stress van kleine klachten tot best wel grote paniekaanvallen. 

Maar is vermijden de beste oplossing? Uit ervaring weet ik dat je door ergens niet naartoe te gaan vanwege angst veel leuke dingen kunt missen. Stel je gaat een weekendje weg met vriendinnen. Je wilt het afzeggen omdat je veel last van heimwee hebt of omdat je nog nooit drie dagen zonder ouders bent geweest. Het is begrijpelijk dat je wilt afzeggen want heimwee is een rotgevoel. Ik heb zelf niet zoveel ervaring met heimwee. Maar als ik me beroerd voel of als ik ruzie krijg met degene waar ik logeer, dan voel ik me wel rot en mis ik mijn ouders. En dat is echt een rotgevoel. Maar wat ik meestal heb, als ik iets af bel is dat ik me qua klachten wel beter ga voelen.. Want de stress valt weg. Maar emotioneel voel ik me er niet beter door. Want ik baal van mezelf dat ik heb moeten afzeggen. En ik bedenk me hoe leuk het had kunnen zijn. Daardoor ga ik me alleen maar down voelen en dat is niet aan te raden. 

Vermijden was voor mij ook altijd al de eerste optie. Was ik bang om ergens duizelig te worden? Dan ging ik niet. Voelde ik me niet lekker? Beter van niet. Begon een dag klote? Dan zou de rest van de dag ook wel zo zijn. Wrong! Nu weet ik dat het hartstikke fout is om dingen te vermijden. Want als je de angst uit de weg gaat zul je er nooit over heen komen. Ik weet dat ik dit heel vaak kan zeggen, maar dat het misschien moeilijk te geloven is als je bang bent. Ik nam ook niks aan van andere mensen. 

Even een ander voorbeeld. Het voorbeeld van die plek. Stel je bent bang om naar een bepaald restaurant te gaan omdat je hier eerder niet zo lekker bent geworden. Dat is begrijpelijk dat je dan liever niet naar die plek gaat, ook al is het alleen maar omdat je dan terugdenkt. Angst is een slechte raadgever. En het kan ook best dat je als je er naar toe gaat, dat je je weer even beroerd voelt. Omdat je stress in je lichaam oproept, kunnen er duizenden klachten ontstaan. Maar als je er bent geweest, als je het hebt gedaan. Ik durf bijna te zeggen dat je na de tijd een gevoel van overwinning hebt. Het kan toch niet dat je jezelf opsluit omdat je bang bent? Dat je alle leuke feestjes, weekendjes weg of lekker uit eten.. Dat je dat allemaal mist omdat je bang bent. Angst is een gezonde eigenschap maar het moet niet je leven gaan beheersen. Afleiding is juist goed.

Soms denk je misschien met stressklachten: Oh help wat is dit nu weer? Dat kan. En daar kun je je nog angstiger door voelen. Je hebt opeens allemaal vage klachten die je niet herkent. Wat is er met je lichaam aan de hand? Niks ernstigs, hoop je. Maar je wordt er bang van. Daarom heb ik hieronder even een lijstje gemaakt met mogelijke stressklachten. Je kunt last hebben van acute stressklachten. Dat zijn stressklachten met een duidelijke oorzaak. Je weet waarvoor je stresst. Bijvoorbeeld een spreekbeurt houden. Dan is de reden verklaarbaar. Soms voel je ze ook op een moment waarbij de oorzaak niet zo makkelijk te achterhalen is. Misschien ben je gewoon een heel stressig persoon of heb je iets meegemaakt waarvan je dacht dat je het goed had verwerkt maar vind je dat nog steeds lastig. Stress kan vele oorzaken hebben. Bij stressklachten zonder dat je de reden weet zou ik je aanraden om een keer naar de huisarts te gaan. Die kan je gerust stellen en misschien door verwijzen naar een fysiotherapeute of zoiets.

Voorbeelden van stressklachten:

- Duizeligheid / Licht gevoel in je hoofd.

- Juist heel zwaar gevoel in je hoofd en verkramping van spieren. (Spierpijn zonder reden)

- Het gevoel hebben dat je trilt of dat ook daadwerkelijk doen.

- Zweten.

- Misselijkheid / kokhalzen.

- Hoofdpijn en pijn in je nek. (Je nek voelt helemaal alsof hij vast zit. Hij voelt hard.)

- Beklemmend gevoel op de borst en snelle hartslag.

- Zwaar gevoel in benen of andere spieren.

- Wazig zien.

- Druk op ogen hebben.

- Benauwd / buiten adem.

- Warm of koud hebben.

Dit zijn slechts een paar klachten die je door stress in je lichaam kunt oproepen. Simpelweg doordat je lichaam in de 'angst modus' ook wel de 'vecht modus' genoemd, gaat staan. Een hele natuurlijke eigenschap, maar als je heel angstig bent gebeurd dit wat te veel en te vaak. Op momenten dat het niet zou moeten. Zoals je ziet zijn het best vage klachten. Als je het koud of warmt hebt, denk je misschien aan koorts. Bij een beklemmend gevoel op de borst denk je misschien aan hartklachten. Dat is juist ook het vervelende. Door die klachten kun je je juist nog meer zorgen gaan maken.

Maar goed, mijn advies is om je angsten niet te ontwijken maar ze een keertje aan te gaan. Dit hoef je natuurlijk niet alleen te doen. Familie of vrienden kunnen je steunen door met je mee te gaan. Maar als je nooit je angst overwint zal het je altijd blijven achtervolgen. In principe heb je niks te verliezen. Want van leven met angst word je niet gelukkig. Stressklachten verander je niet zomaar, als je ze hebt. Maar je moet leren hoe je ermee omgaat.

Ik vond het best moeilijk om dit artikel te schrijven, omdat dit best wel persoonlijk is. Ik wil dolgraag andere mensen helpen, maar kamp zelf ook met angsten. Ik schrijf hier nu wel over, maar ik ben er zelf ook nog lang niet. Ik heb ook nog vaak dat ik liever een situatie uit de weg ga. Of dat de angst zo groot is dat die eigenlijk voor me beslist. Maar oké. Ik heb nu wel dat ik meer situaties aan ga. Ik weet dat ik me niet altijd even goed voel maar ik wil geen afspraken of leuke dingen missen hierdoor. Ik leer meer door te zetten, ook als alles niet perfect gaat zoals ik dat wil. En tot nu toe bevalt dat eigenlijk best wel goed.

Dit vind ik een hele mooie tekst. Het gaat erom dat het stom is om angsten te hebben voor iets. En dat het ook stom is om iets te ontwijken uit angst, waardoor je daar later spijt van krijgt. 

Ik hoop dat ik hiermee mensen heb kunnen helpen. Dan is het het zeker waard geweest, ook al vind ik dit een lastig artikel. Ik zit nu nog steeds een beetje te twijfelen. Posten? Niet posten? Want als je iets persoonlijks vertelt stel je je kwetsbaar op. Er zullen altijd mensen zijn die er rot op reageren. Ik denk dat ik dat los moet laten. Ik schrijf dit om mensen te helpen, en als andere mensen daar lullig over willen doen. Let them. 

Liefs,

Mar