Heey allemaal! Ik zat vandaag een beetje te denken waarover ik zou kunnen bloggen en opeens had ik het: Een nieuw item. Ik ga een personal 'serie' maken. Nja, niet echt een serie. Ik ga zo nu en dan een 'Mar' - item doen. Dat gaat over mezelf. Hoe ik in bepaalde situaties reageer. Het idee is dat het een beetje een komische serie moet worden. =) Het is maar een expirimentje, maar oké. Wie weet slaat het wel aan en is het een blijvend item.
Waar ik het vandaag over wil hebben is 'alleen thuis zijn'. Home aloneeee! Wat is het eerste dat in jou opkomt als je ouders en je eventuele broertjes en zusjes weg zijn? Mijn eerste gedachte is rust aan mijn hoofd. Gewoon even niemand die tegen je zegt wat je moet doen of een gesprek met je aanknoopt. Gewoon even bijtanken, zeg maar.
De tweede gedachte die in me opkomt is: ETEN! Home alone is dé perfecte kans om de voorraadkast leeg te snoepen. Chips, toastjes, snoep, frisdank.. Niks blijft ongeopend. Alleen thuis is voor mijn gewoon dé kans om non-stop te vreten. =$
Maar niet alles is leuk aan alleen thuis zijn. Ik ben ook een erg bang typetje. Als er iemand aanbelt durf ik nooit open te doen. Dan verstop ik me meestal achter het muurtje in de keuken. Ook als het een bekende is, haha. Maar ja, dat weet ik dan niet.. Beschamend eigenlijk.
Ook denk ik dat er iets boven rond sluipt. Iemand die me wil vermoorden of dat de clown uit IT uit de wc komt kruipen of zoiets. Terwijl het dan gewoon een geluid bij de buren is. Echt, ik ben een held. Op sokken.
Verder is alleen thuis natuurlijk dé gelegenheid om al je troep te laten slingeren. Ik denk dan meestal: 'Dat kan later nog wel.' TIP: Doe het wel vóór je ouders terug komen. Anders krijg je als nog op je kop.
Dit was wel een beetje hoe ik ben als ik alleen thuis ben. Ik heb wel: Hoe later op de avond het is, hoe meer 'spoken' ik ga zien. Dat er iets onder mijn bed ligt of iemand opeens uit één van de kamers tevoorschijn springt. Oké, ik hou al op. Ik word er bang van en ik maak er vast ook andere mensen bang mee.
I AM SORRY.
Maar goed, dan heb ik nog even een leuk personal nieuwtje. Zoals sommigen van jullie misschien wel weten heb ik een kettinkje laten maken. Een hartje met 'Spike' daarin gegraveerd. Spike is de kat die vorige week is doodgereden. Ik heb het kettinkje vandaag op kunnen halen en draag het dus nu. Ik heb eventjes geen foto, maar daar ben ik dus wel heel blij mee. Dat is voor mij ook een stukje Spike bij me dragen.
Liefs,
Mar
Maar niet alles is leuk aan alleen thuis zijn. Ik ben ook een erg bang typetje. Als er iemand aanbelt durf ik nooit open te doen. Dan verstop ik me meestal achter het muurtje in de keuken. Ook als het een bekende is, haha. Maar ja, dat weet ik dan niet.. Beschamend eigenlijk.
Ook denk ik dat er iets boven rond sluipt. Iemand die me wil vermoorden of dat de clown uit IT uit de wc komt kruipen of zoiets. Terwijl het dan gewoon een geluid bij de buren is. Echt, ik ben een held. Op sokken.
Verder is alleen thuis natuurlijk dé gelegenheid om al je troep te laten slingeren. Ik denk dan meestal: 'Dat kan later nog wel.' TIP: Doe het wel vóór je ouders terug komen. Anders krijg je als nog op je kop.
Dit was wel een beetje hoe ik ben als ik alleen thuis ben. Ik heb wel: Hoe later op de avond het is, hoe meer 'spoken' ik ga zien. Dat er iets onder mijn bed ligt of iemand opeens uit één van de kamers tevoorschijn springt. Oké, ik hou al op. Ik word er bang van en ik maak er vast ook andere mensen bang mee.
I AM SORRY.
Maar goed, dan heb ik nog even een leuk personal nieuwtje. Zoals sommigen van jullie misschien wel weten heb ik een kettinkje laten maken. Een hartje met 'Spike' daarin gegraveerd. Spike is de kat die vorige week is doodgereden. Ik heb het kettinkje vandaag op kunnen halen en draag het dus nu. Ik heb eventjes geen foto, maar daar ben ik dus wel heel blij mee. Dat is voor mij ook een stukje Spike bij me dragen.
Liefs,
Mar
Geen opmerkingen:
Een reactie posten