Heey allemaal! Vandaag is het een super bijzondere dag. Vandaag plaats ik mijn honderdste artikel. Voor mij voelt dit een beetje als een jubileum. Daarom plaats ik vandaag een extra uitgebreid artikel. Ik heb al mijn sieraden er eens bij gepakt. En dat zijn er best veel. Heb jij ook een kettinkje dat je altijd draagt? Of die ene armband die van je oma is geweest? Sieraden hebben vaak een bijzondere betekenis en vandaag neem ik jullie mee in een stukje Personal Me. Want wat zijn mijn speciale sieraden?
Het eerste sieraad wat ik jullie laat zien heb ik nog niet heel erg lang. Zoals je ziet, zitten er twee bedeltjes aan het kettinkje. Een zilveren dwarsfluitje en een edelsteen. Het zilveren dwarsfluitje heb ik van mijn ouders gekregen. Ik heb vijf jaar op dwarsfluiten gezeten. Ik denk dat ik het dwarsfluitje sinds 2012 heb. De edelsteen heb ik afgelopen zomer gekocht op een markt. Daar was zo'n vrouw die met een draadje kon bepalen welke edelsteen bij je past wanneer ze je hand vast hield. Dat vond ik wel grappig om een keer te laten doen. Gek genoeg klopte de beschrijving ook heel erg bij me. Ten eerste: Het is een roze- achtige steen. Mijn lievelingskleur is roze. En nee, dat was niet aan me te zien. Ik was die dag helemaal in het blauw. Wat er op het kaartje stond weet ik niet meer precies, maar het klopte wel met hoe ik ben. Heel eng. Helaas roest de steen wel. Althans het goudkleurige wat aan de steen zit. =(
Dit kettinkje heb ik al heel lang. Vroeger kreeg ik bij elke verjaardag een bedeltje. Eerst had ik een armbandje en toen alle bedeltjes niet meer aan een armband pasten een kettinkje. Vroeger kreeg mijn moeder ze van haar ouders. Heel bijzonder. Ik heb deze ketting niet vaak gedragen, maar hij is wel speciaal. Op de foto kun je niet echt duidelijk zien wat voor bedeltjes eraan zitten. Ik zal even kijken. Aan de ketting hangen: Een zwijn, een vis, een theepotje, een eend (hele discussie met mijn moeder of het nou wel of niet Donald Duck is, haha), dobbelsteentjes, een windmolen, een eikeltje, een varken, een hartje, een pinguïn, een klompje en een uil.
Dit is een kettinkje die ik al een hele poos heb. Het lijkt gewoon een vlinder maar voor mij heeft het een iets grotere betekenis. Toen ik in groep 7 zat overleed een meisje uit mijn klas aan een hersentumor. Symbolisch werd het vaak gezien met een vlinder. Ook hadden wij in de klas bij het raam een soort van steen hangen, waarin je de regenboog zag schitteren. Als je goed naar dit kettinkje kijkt zie je dat er ook een beetje regenboogkleuren in schitteren. Dit kettinkje is symbolisch met dat ik dat heb meegemaakt.
Dit klokje is van mijn oma geweest. Ik heb haar helaas nooit gekend. Mijn oma is op haar negenenvijftigste overleden aan beroertes. Mijn opa heb ik nog wel gekend. Hij is overleden toen ik 15 was. Vorig jaar duss.. Ik hoorde altijd graag verhalen van hem over mijn oma en ben blij dat ik een aantal sieraden van haar heb mogen erven.
Ook deze, ja wat is het eigenlijk, armband? Deze heb ik ook van mijn oma geërfd. Volgens mijn moeder noemden ze het vroeger een schakelarmband. Volgens mij heeft mij oma het borduursel zelf gemaakt. Ze hield erg van borduren, haken en al dat soort dingen.
Ook ik heb een beste vriendin en een beste vriendinnen- kettinkje gehad. Dat was toen een soort rage. Allemaal zo'n half hartje met je beste vriendin. Ik heb wel meerdere beste vriendinnen gehad, maar ik heb ervoor gekozen om alleen de allereerste in dit artikel te noemen. Fenna. Fenna is de dochter van kennissen van mijn ouders en was vroeger mijn beste vriendin. We hebben geen ruzie gehad en zijn nu nog gewoon vriendinnen. =)
Deze drie ringen heb ik van mijn ouders gekregen. Ze horen bij elkaar. Ik vind ze erg mooi. =)
Aan dit enkelbandje heb ik verder geen speciale herinneringen. Ik wist eerlijk gezegd niet eens meer dat ik hem had. Maar ik vind hem wel heel erg mooi en ben van plan hem deze zomer veel te gaan dragen. Enkelbandjes zijn wel heel mooi. Ik vond het vroeger alleen best wel irritant zitten.
En tot slot.. De A. Jullie zullen wel denken: A..? Waarom een A en geen M? Nou, deze speld is niet van mij. Maar van mijn oma geweest. Ze heette Anne. Ik ben voor de helft naar die oma vernoemd. Martje Anne. De andere helft naar mijn andere oma: Martje. Een vriendin van me, heeft precies zo'n speld. Ook van haar oma. Maar dan met de D. Dat is wel grappig. Haar naam begint zelf ook met een D dus ja.
Dit waren de sieraden die ik jullie wilde laten zien. Ik hoop dat jullie het een leuk artikel vonden. En een beetje een speciaal artikel. Ik vind het wel leuk om van die 'uitgebreide' artikelen te doen. Echt werk maken van je blog is leuk. Ik ben blij dat ik het blogwereldje ontdekt heb. Want dit is wel echt waar ik me in thuis voel. Ik doe het elke dag met veel liefde en het zou ook wel iets zijn waar ik later professioneel mee aan de slag wil. Bloggen is wat ik het liefste doe.
Liefs,
Mar
Geen opmerkingen:
Een reactie posten