My thoughts

Heey allemaal! Dagelijks kom ik mensen op straat tegen die ik niet ken. Ik krijg hoogstens een eerste indruk van ze door de manier waarop ze me groetten of juist strak voor zich uit blijven staren. Het gekke is dat iedereen onbewust vooroordelen vormt. Terwijl niemand weet wat er precies in het hoofd van een andere persoon omgaat. Met dit als uitgangspunt schrijf ik vandaag een aantal van mijn gedachten op mijn blog. Het is alsof ik een sleutel in een lang gesloten kluis steek. Het slot geeft niet meteen mee, maar toch lukt het me om de kluis te openen. Wat denk ik in de volgende situaties?

Hoe ik denk wanneer ik vrolijk iemand groet, diegene me aankijkt maar niet reageert

Mijn allereerste gedachte is: "Oké, dan niet." Het klinkt misschien een beetje bot, maar goed. Ik doe mijn best om vriendelijk te zijn voor de mensen om me heen en als iemand me wel ziet en niet reageert. Ik heb mijn best gedaan. Zo denk ik daarover. Later ga ik vaak nog nadenken van: "Ja, eigenlijk weet ik ook niet wat er met diegene kan zijn. Misschien heeft hij of zij wel net heel slecht nieuws gekregen over een familielid. Dan zou ik ook niet reageren, denk ik." 

Hoe ik denk wanneer ik iets krijg wat ik al heel lang wil hebben / bereiken

Dan blokkeren mijn gedachtes helemaal, haha. Dan zegt mijn hoofd één ding: "I need to hugg this person!" Dan wil ik springen en dan ben ik gewoon zo blij. Meestal hebben we het over mijn blog als Disney in zo'n happy situatie. Of over een heel speciale persoon. Ik denk meestal na voor ik iets doe. Maar in zo'n extreem happy bui kan ik echt heel spontaan reageren, haha.

Hoe ik denk wanneer ik ruzie met iemand heb:

Dit hangt er wel een beetje vanaf. Als iemand die ik bijna niet ken, boos tegen me doet leg ik het meestal gewoon naast me neer. Maar als het iemand is die ik goed ken, is mijn eerste gedachte dat ik het goed wil maken. Mijn eerste gedachte is meestal: "Ik wou dat ik de tijd terug kon draaien." En dan naar zo ongeveer tien minuten voor die ruzie. Zodat we beide bepaalde dingen gewoon niet hadden gezegd. Wanneer ik ruzie met iemand heb, vind ik het lastig om die persoon te laten afkoelen. Als ik iets fout heb gedaan wil ik dat meestal meteen goedmaken. Maar dat kan natuurlijk niet altijd. Je kunt niet iets ontactisch eruit gooien en dan snel sorry roepen. Sorry is a good thing. Maar dat vaagt opmerkingen niet zomaar weg. Gelukkig gebeuren ruzies niet zo vaak. 

Hoe ik denk wanneer ik kritiek krijg:

Wanneer ik kritiek krijg, weeg ik af of het opbouwende kritiek is. Stel iemand zegt tegen je: "Je bent stom." Wat kun je daarmee? Diegene legt dan niet uit waarom hij of zij dat vind en ook niet wat je eventueel zou kunnen veranderen. Zulke dingen kunnen je knap onzeker maken maar eigenlijk kun je er niets mee. Als iemand bijvoorbeeld zegt: "Ik vind dat je soms te veel verhalen vertelt. Ik zou ook wel eens willen praten over iets dat mij dwarszit." Dat klinkt al heel anders. Ik hou van vertellen en wanneer een vriendin het gevoel heeft dat ze daar niet tussen komt, vind ik het goed om te weten. Dan kan ik daaraan werken. Dat zijn goede tips. Met kritiek let ik er vaak op hoeveel mensen iets vinden, in wat voor humeur de mensen zijn als ze de kritiek geven, hoe het gezegd word en of het mensen zijn die er verstand van hebben en die mij goed kennen. Best veel factoren dus, haha.

Hoe ik denk als mensen iets liefs tegen me zeggen:

Als het face to face is, dan let ik op de gezichtsuitdrukking. Daaraan kun je vrij makkelijk zien of het gemeend is. Via de Social Media vind ik het nog wel eens lastig. Sommige goede vrienden van me herkennen dit waarschijnlijk ook wel. Ik vraag regelmatig: "Serieus of sarcasme?" Vooral bij sarcastische vrienden. c;

Hoe ik over het algemeen over mezelf denk:

Ik denk soms positief over mezelf soms iets minder positief. Maar eigenlijk nooit heel erg negatief. Ik baal soms van mezelf wanneer me iets niet lukt. Ik ben zo'n persoon die eigenlijk dingen gewoon in één keer wil zien lukken. Terwijl dat niet altijd haalbaar is. Mevrouw de perfectionist. Perfectionisme zorgt ervoor dat ik de dingen die ik doe niet snel geweldig vind. Want het kan altijd beter. Zucht, haha. Dat deel van mezelf vind ik erg vermoeiend. En tegelijk is het goed om je verder te blijven ontwikkelen. Ik vind het leuk aan mezelf dat ik zo creatief ben en dat ik aardig ben tegen mensen om me heen. Ik vind het leuk dat ik soms veel praat en soms rustig ben. Ik waardeer beide kanten. Ik zou niet willen kiezen. 

Goed, dit was het voor vandaag. Ik ben benieuwd wat jullie van het artikel vonden. Dus laat een reactie achter op de Facebook pagina van ItsAllAboutMarly. Vind ik leuk! c:

Liefs,

Marianne