Heey allemaal! Ik heb besloten vandaag gewoon een beetje met jullie te gaan kletsen. Ik wilde al een tijdje weer een personal update doen, maar ik wachtte op het moment dat ik zoveel te vertellen had dat ik gewoon bijna uit elkaar knapte. Voor mij is dit de laatste week van de vakantie. Maandag begin ik met mijn opleiding. Spannend! Maar ik heb er wel erg veel zin in. Eindelijk kan ik me op één ding gaan concentreren; Het kind. Geen wekelijkse natuur- en scheikundelessen meer. Niet een klas van zomaar bij elkaar gegooide leerlingen. Nee, een klas waarin iedereen bewust voor dit beroep heeft gekozen. Een gedeelde passie. En dat is fijn.
Ook al begint school volgende week weer, deze week geniet ik nog optimaal van mijn vakantie. Gister ben ik met mijn nichtje Hilly en onze moeders te winkelen geweest. Sinds Hilly en ik klein waren doen we al jaarlijks een aantal leuke activiteiten met zijn vieren. Ik heb twee nieuwe shirtjes gekocht en een nieuw hemdje. Hierover zal nog een shoplog volgen. Waarschijnlijk samen met een aantal andere spulletjes. Ik ben een paar keer te winkelen geweest. Aangezien ik elke keer iets heb gekocht, maar niet elke keer zoveel om een complete shoplog van te maken, heb ik besloten alles samen te voegen tot één shoplog. Die komt dus nog.
Waarschijnlijk denken jullie: Karate? Hoezo karate? Gaat ze op karate? Ehm, nee. Hoewel ik het een hele stoere sport vind denk ik niet echt dat het iets voor mij is. Maar toen we gingen winkelen stond er een groep karate te doen op de parkeerplaats. Ik vond het nogal gaaf, dus ik bleef eventjes staan kijken. Opeens geeft de leraar één of ander onopvallend bevel en draait de hele groep zich naar mij toe. Ik schrok me kapot. We liepen door en kwamen toen in een steegje. Op een raam stonden Chinese tekens en ik dacht dat het een Chinees restaurant was. Dus ik vertelde mijn nichtje dat ik zo erg geschrokken was van die onverwachtse beweging en ik deed die beweging na. Alleen het bleek geen Chinees restaurant te zijn waar ik in vechthouding naartoe draaide, maar de vechtschool zelf! Met allemaal mensen in een keikogi ( Japans voor trainingspak, ik hoop dat ik het goede woord heb) die naar me keken. Oeps blunder..
Ik heb een hele tijd lessen gevolgd van een hele creatieve vrouw gevolgd en vandaag was mijn laatste les. Volgende week begint school weer. Een nieuwe uitdaging en ik moest dit oude daarvoor afsluiten. Afscheid nemen is niet mijn specialiteit en ik voel me er ook meestal zwaar ongemakkelijk bij. Ik wil dan zeggen dat ik veel van diegene geleerd heb, dat ik diegene ga missen en wil diegene een dikke knuffel geven. Maar dat deed ik nooit. Want andere mensen doen dat ook niet zo snel. Maar vandaag dacht ik echt: Waarom niet? Ik neem vandaag afscheid van haar en als ik het niet doe zoals dat voor mijn gevoel moet krijg ik daar spijt van. Laat ik eens lekker spontaan zijn. Dus ik heb haar bedankt en haar een knuffel gegeven. Daar was ze erg blij mee. Wat ik hiermee wil zeggen.. Doe gewoon spontaan de leuke dingen die in je opkomen. Wees niet bang om de trendzetter te zijn. Na mij knuffelde het andere meisje haar ook. En dat had ze waarschijnlijk niet gedaan als ik het eerst had gedaan. Heel bijzonder.
Ik ben ook heel erg trots op mezelf vandaag. We zouden vanavond iets eten wat ik totaal niet lekker vind. En vlak voor het eten ging ik nog even bij mijn beste vriendin langs omdat ik een cadeautje voor haar had. En ze gingen pannenkoeken eten! Jum! Haar oma vroeg of ik ook wilde blijven eten maar ik had beloofd thuis te eten en heb dat ook gewoon gezegd. Ik ben trots op mezelf dat ik dat heb gedaan. Ik had ook mijn moeder kunnen bellen om te vragen of ik mocht blijven eten. Maar ik eet soms al bij mijn beste vriendin en ik had beloofd dit keer thuis te eten. Proud.
Het zijn misschien maar kleine dingen maar dit zijn de momenten die mij hebben gefascineerd de afgelopen dagen. Bijzondere, fijne en hilarische momenten. Kleine dingen waar ik veel waarde aan hecht. En die ik met jullie wilde delen omdat ik ze speciaal. Ik hoop dat jullie het leuk vonden.
Liefs,
Mar
Geen opmerkingen:
Een reactie posten