Vakantieverslag: Terschelling.

Heey allemaal! Daar ben ik weer met mijn standaardzinnetje, haha. Ik vind het aan de ene kant een beetje cliché worden maar aan de andere kant klinkt het wel lekker vertrouwd. Dus: Heey allemaal! Ik heb besloten dat ik vandaag uitgebreid over mijn vakantie ga vertellen. Want hey, hoe langer je met zoiets wacht hoe minder vers de herinneringen in je geheugen liggen. Aangezien ik gisteren thuis ben gekomen en nu een beetje een day after heb, leek het me goed om even rustig te gaan zitten en stil te staan bij de gebeurtenissen van de afgelopen week. In het algemeen vind ik reisverslagen niet de meest interessante dingen om te lezen, dus ik ga proberen het zo leuk en origineel mogelijk te maken. Niet het gebruikelijke 'Ik deed dit, toen deed ik dat en toen gingen we..'- verhaal maar ik probeer het zo te maken dat het ook echt luchtig leest. Ik zou zeggen enjoy en laat je gedachten meevaren naar het mooie Terschelling.

Vakantiestress

Ik ben een heel gestresst persoon en de week voor we naar Terschelling gingen was ook echt een soort van hel. Ik zat me te bedenken wat er allemaal mis kon gaan. Zowel op de boot als op het eiland. Mijn eerste reactie is dan vluchten. Ik wilde het liefst bij een vriendin gaan logeren en onder de vakantie uitkomen. Maar dat is geen optie. Vroeger genoot ik altijd van Terschelling. Het is een soort tweede thuis voor me geworden en ik was er al minstens drie jaar niet meer geweest, als het er geen vier zijn. Ik moest mezelf bij elkaar rapen en de angst van de reis aangaan. En dat is wat ik heb gedaan. Ik ben vrijdag vier juli in de auto gestapt en heb mijn vertrouwde omgeving achter me gelaten. Op weg naar een bijzondere vakantie, waarvan ik me nog niet helemaal realiseerde hoe bijzonder hij ging worden.

Harlingen

Toen we in Harlingen aankwamen, vanaf daar gaat de boot zowel naar Vlieland als Terschelling, was het er best wel druk. We konden met de auto niet direct bij de boot komen. We werden gebracht door de buurman omdat mijn vader onze auto niet een week in Harlingen wilde hebben. De reden dat het er zo druk was waren 'The Tall Ship Races'. Dit zijn sinds 1956 jaarlijks terugkerende evenementen waaraan enorme zeilschepen uit de hele wereld aan deelnemen. Dit jaar startte dit evenement in Harlingen. Dat is best bijzonder. Ik geef toe, toen ik naar Terschelling ging had ik geen idee wat voor evenement het precies was en vond ik vooral de omweg vervelend. Maar nu ik er wat meer informatie over op heb gezocht vind ik het best bijzonder dat we dat van zo dichtbij hebben mogen meemaken. 

De complete reis

Auto, pendelbus, boot, fiets.. De reis was een flink karweitje wat de hele dag zowat in beslag nam. Met de auto kon de buurman ons niet tot de boot brengen dus moesten we een stukje met een pendelbus. Dat is een bus die hele korte ritten doet. Bijvoorbeeld ons van een parkeerplaats naar rederij Doeksen brengen. 

We waren wat te vroeg bij de boot maar ik heb me prima vermaakt. Er was een leuk winkeltje in de rederij waar ik graag even rondkeek. Daar heb ik twee sleutelhangers gekocht voor de zusjes van Stefan. Ik hoop dat ze ze leuk vinden. Stefan heeft ze gisteren meegenomen en ik heb ze niet persoonlijk kunnen geven. Maar goed, ik dwaal af. Daarna hebben we twee uren op de boot gezeten. Bovenop het dek, want het was nogal warm. Ik heb de tijd zitten doden met het maken van loombandjes, want echt dol op varen ben ik niet. Ik hou niet van water en boten. Het kan heel ontspannend zijn. Dat wel. Maar ik roep gewoon zoveel stress in mezelf op dat het al niet meer zo geweldig is. Maar goed, ik heb me dus wel weten te vermaken. Toen we op het eiland aankwamen moesten we nog een half uurtje fietsen naar de camping in Formerum.

De eerste indrukken

Toen we aankwamen hebben we eerst even wat gedronken op een terrasje van het restaurant bij de camping. Heerlijk om even iets kouds te drinken. Ook hadden we er een lekker breekbroodje bij. En echt; Jum! <3 Het breekbrood is wel echt één van de dingen die ik heel erg hard aan het missen ben. Maar daar kom ik zo op. Toen we bij de caravan aankwamen raakte ik wel eventjes lichtelijk in paniek. In de beschrijving stond een ruime zespersoonscaravan. En nou ja, de woonkamer en keuken waren ook echt heel ruim. Alleen voor mijn gevoel, waren de slaapkamers, wc en douche in het overige deel van de caravan gepropt. De slaapkamer van mijn ouders ging nog wel. Die was mooi en sprookjesachtig. Maar waar ik moest slapen.. Dat was meer een hok dan een slaapkamer. Er stonden inderdaad zoals verteld twee stapelbedden in. Maar tussen die stapelbedden zat nul komma nul gangpad. Als je ertussen door wilde kwam je klem te zitten. Ik dacht dat ik daar sowieso moest slapen dus raakte in paniek. Ik ben lichtelijk claustrofobisch en dat kwam heel erg naar voren. Ook mijn ouders vonden de slaapkamer te klein. Zo kwam het dat er twee personen in de woonkamer sliepen en twee in de andere slaapkamer. Ik nam mezelf voor om het één nachtje te proberen en als dat allemaal goed verliep de vakantie toch een kans te geven. En zo stelde ik mezelf gerust.

Strand
Pas na een paar dagen kwamen wij voor het eerst op het strand. Hoe is dat mogelijk? Dat is wat jullie nu waarschijnlijk denken. De meeste mensen zouden de koffers in de caravan dumpen en naar het strand racen. Ik weet ook niet hoe het kan. Maar bij ons duurde het twee dagen voor het strand zagen. Het was zondag rond het middageten toen ik voor het eerst op blote voeten door het zand liep. Hoe het voelde? Als een bevrijding. Ik ging zwaar gestresst naar het strand en kwam er een stuk meer ontspannen vandaan. Het strand is echt aan te raden als je wilt ontspannen. Ook als je dat niet zo goed kunt. Het strand is gewoon zo'n fascinerende plek.

Momenten
Als ik momenten in een potje kon doen.. *zucht* Dan had ik nu een hele collectie. Ik heb zoveel geweldige dingen meegemaakt op Terschelling. Zondag kwam Stefan. Die avond zijn we 's avonds laat nog samen naar het strand gefietst voor de zonsondergang. Dat was geweldig. De kleuren waren bijzonder. Anders dan anders. Op foto's is dit effect helaas niet goed terug te zien. Er was ook een man. Hij vertelde ons al dat het op foto's nooit zo zou zijn als in het echt. "Sla dit moment goed op in je geheugen," waren zijn woorden. Stefan en ik keken elkaar en besloten dat te doen. Woorden waren er niet voor nodig. We dachten waarschijnlijk heel eventjes beide hetzelfde. Dit moment vergeten we nooit meer. Ook hebben we veel gelachen. Mijn moeder en ik als Stefan weer eens gek in slaap viel of mijn vader iets probeerde uit te beelden tijdens een spelletje. Stefan en ik hebben door voetbal veel kinderen van de camping leren kennen en toch ook weer niet. Je speelt een spel met een paar kinderen die je helemaal niet kent en daarna zie je ze nooit weer. Toch is het voetballen supergezellig. Bijzonder! Ik heb nieuwe gerechten uitgeprobeerd en vreemden aangesproken. Ik ben trots op mezelf voor alle mini- overwinningen die ik voor mezelf heb behaald. 

Dit is een kort verslag (voor mijn doen) van wat ik van Terschelling vond. Nu de dingen die ik mis nu ik terug ben.

Sinaasappel / aardbei sap van de Dis
De Dis is een leuk en schattig zaakje in West Terschelling. Het past precies bij me. Ze hebben sinaasappelsap gemengd met allemaal andere soorten fruit. Helaas was de kiwi op. Maar ook weer niet helaas. Want als de kiwi niet op was geweest had ik nooit de heerlijke sinaasappel / aardbei ontdekt.

Breekbrood
Do I need to say more? I am addicted.

Stefan
Stefan is gister weer naar huis gegaan en na vijf dagen samen geweest te zijn ben je toch redelijk naar elkaar toe gegroeid en onafscheiden geworden. Dus ja, de eerste dagen weer zonder hem zijn gewoon bagger. Maar het went wel, ik pik nu weer mijn gewone leventje op. Maar de dingen die ik samen met Stefan op Terschelling heb meegemaakt vergeet ik nooit meer. ( Zonsondergang e.d.)

De caravan en camping
Ik had nooit gedacht dat ik dit zou zeggen maar ik mis de caravan toch wel een beetje. Als je er een weekje bivakkeert ga je het toch een beetje als jouw plekje zien. En we hebben er ook veel leuke dingen meegemaakt. En de camping was gewoon heel gezellig.

Dit zijn de dingen die ik het meeste mis aan Terschelling. En het vakantieleven mis ik ook. Gelukkig zijn er ook dingen die ik op het eiland heb geleerd en hier door kan zetten. Ik ben dankbaar voor de ervaring op Terschelling dit jaar. 

Ik hoop dat jullie dit ietwat bijzondere verslag leuk vonden om te lezen. Ik heb genoten en ik hoop natuurlijk dat dat ook van dit artikel af straalt. Voor de lezers onder jullie die nog op vakantie gaan; veel plezier! Voor de terug gekomen lezers onder jullie; jullie hebben geluk. Je hebt niks gemist op ItsAllAboutMarly de afgelopen week. Maar houd mijn blog vooral in de gaten want ik heb een aantal leuke zomer- items voor jullie in petto. =)

Liefs,
Mar