Heey allemaal! Vandaag doe ik even een personal update. Ik heb vandaag echt zo'n zondagsgevoel. Dat het dinsdag is vind ik maar een raar idee. Dat zal wel door het vakantieritme komen. Vandaag ben ik met mijn ouders naar wat oude dorpjes geweest. De dorpjes heten Allingawier en Exmorra. Je kunt de dorpjes vergelijken met een soort klein openluchtmuseum. Je kunt er een film zien over Friesland, oud snoep kopen of typisch Friese koeken. Het is dan misschien klein, maar de mensen daar zijn zo aardig. De sfeer is fijn en je steekt wat dingen over de geschiedenis daar op. Helaas hebben ze niet zoveel geld. Ik vind dit zonde, want ik moet er niet aan denken als ze failliet zouden gaan. Daarom promoot ik dit ministukje Friesland hier op mijn blog. Breng eens een bezoekje aan Allingawier en Exmorra. Ik denk dat dit vooral leuk is voor volwassenen, omdat die allemaal dingen van vroeger herkennen. Maar ook voor kinderen kan het interessant zijn en zit er een speeltuin bij. Je kunt er friet eten en voor een redelijk prijsje iets drinken. Voor meer informatie kijk eens op de site.
Ik verklap verder niet teveel over de dorpjes voor de mensen die van plan zijn er zelf naar toe te gaan, haha. Wel wilde ik even vertellen dat ze heerlijke snoepjes hebben in het 'Grutterswinkeltje'. Botersnoepjes, sneeuwcaramels en.. TOVERBALLEN. Toverballen is iets waar ik echt verzot op ben. Als ze ergens te koop zijn, dan koop ik ze. Niet omdat ze zo superlekker zijn. Nee. Ze zijn lekker, maar de reden dat ik ze koop is een soort jeugdherinnering. Ik heb ze voor het eerst gehad in de Efteling. Zoete snoepjes die van kleur konden veranderen. Je kon me als kind bijna niet blijer maken. Elke keer als ik een toverbal eet heb ik weer zo'n intens geluksmomentje.
En dan nu nog een super- duper geluksmomentje! Als blogger kijk je natuurlijk ook naar de statistieken. Hoeveel mensen lezen mijn hersenspinsels? Uit welke landen komen die mensen? En vandaag las ik dat gister maar liefst 97 mensen op mijn blog hebben gekeken! Dat maakt mij als blogger zo gelukkig. Dat wil je niet weten! Ik ging letterlijk gillen en mijn moeder vroeg wat er is was. Dit is zo'n geluksmoment uit duizenden. Het moment dat je hoort dat je een enorm hoog cijfer hebt gehaald, dat de jongen die je leuk vind jou ook ziet zitten, dat je een tweede kans krijgt.. Het gevoel dat je het uit wil schreeuwen van blijdschap. Dat je bijna wel zou kunnen huilen van geluk. Dat heb ik nu. Echt iedereen, dankjewel! Ik weet dat professionele bloggers misschien wel duizenden lezers hebben maar dit betekent zoveel voor me. Er zijn gewoon 97 mensen die mijn blog de moeite vinden om op te kijken. Die geïnteresseerd zijn in mijn hersenspinsels.
Dit gevoel valt niet te beschrijven.
Bedankt, jullie zijn geweldig.
Liefs,
Mar
Geen opmerkingen:
Een reactie posten