Kiko time #1

Heey allemaal! Vandaag begin ik met een nieuw onderdeel op mijn blog genaamd Kiko time. Het zullen kleine losse artikeltjes zijn over ons nieuwste familielid. Ja mensen, gister hebben wij een jong katje opgehaald uit het asiel. Hij is met zijn moeder en broertjes en zusjes ergens achtergelaten. Sinds hij bij ons is hij heel erg blij en dankbaar. Hij speelt veel en is heel aanhankelijk. Als we hem even alleen laten word hij bang en kruipt hij onder de bank. Maar goed, Kiko time wordt wel een serie, maar geen serie waarvan de artikelen snel achter elkaar volgen. Het lijkt me leuk om jullie zo nu en dan op de hoogte te houden hoe het met Kiko gaat, of hij al gewend is. Ik hoop dat jullie het leuk vinden.

Sorry, voor de fotokwaliteit. Kiko is niet zo goed in stilzitten, haha.

Zoals sommigen van jullie misschien wel weten, ik denk de meeste mensen wel, is onze kat Spike een paar maanden geleden aangereden. Een groot verlies, want Spike en ik hadden een hele goede band. Hij was iets te jong bij zijn moeder weggehaald waardoor hij mij als zijn moeder zag. Toen we Spike vonden, dat was het ergste moment van mijn leven tot nu toe. Ik weet nog hoe ik me toen voelde. Het was alsof de grond onder mijn voeten vandaan werd getrokken. Ik wilde het niet geloven, schreeuwde 'nee, nee, nee' zelfs als er niemand in de kamer was, it was just a nightmare. A nightmare that came true.

Ik wist eigenlijk al redelijk snel dat ik wel weer een kitten wilde. Niet om Spike te vervangen. Natuurlijk niet. Spike is onvervangbaar. Maar iets kleins en vrolijks in huis leek me niet verkeerd. Iedere kat heeft een uniek karakter en ik wilde een nieuw katje de kans geven op een warm thuis.

De afgelopen week was ik er al een beetje mee bezig. Ik vroeg het aan mijn ouders en deed voor mezelf een beetje research op internet. Ook al dacht ik dat een kat vinden via internet gewoon onmogelijk was, ik wilde iets doen. Het plan was om ergens een kat uit een nestje te halen zoals ik altijd heb gedaan. Totdat ik toevallig op een site kwam waar iets over dieren in een asiel stond. Met een link naar drie asiels. Toen heb ik op de site van de asiels rondgekeken en kwam uiteindelijk uit op de site van met Kiko. Er stonden allemaal foto's van katten en ik bekeek ze allemaal. Er zaten mooie katten bij maar ik voelde er niks bij. Gewoon foto's van katten. Maar toen kwam Kiko. Ik voelde een warm geluksgevoel door mijn lichaam gaan. Een soort verliefdheid daar valt het mee te vergelijken. Ik voelde me eventjes zo intens gelukkig. Toen wist ik het: Voor dit katje ga ik. Ik wil dit katje. Mijn ouders waren er oké mee, waarvoor ik ze nog even heel erg wil bedanken, en die middag gingen we naar het asiel. Ik was zo bang dat hij er niet meer zou zijn. Toen de vrouw zei dat Kiko er nog was had ik bijna tranen in mijn ogen. Zo blij was ik. We gingen met nog een gezin naar de 'kitten ruimte'. Er liepen overal kittens en ze waren allemaal heel erg mooi. Toen zag ik Kiko zitten en ik was nog steeds verliefd. Vooral toen ik hem in mijn armen had. Hoe hij in mijn armen lag.. Zo afhankelijk. Zo klein. Daarna moesten we nog wat papieren tekenen, wat mij veel te lang duurde omdat ik naar Kiko wilde, en toen kregen we hem eindelijk mee.

In de auto zat hij eerst helemaal achterin zijn reismandje. Maar dat duurde niet lang. Het katje waarvan ik op het eerste gezicht dacht dat hij heel erg verlegen was kwam naar me toe. Hij ging kopjes geven alsof zijn leven ervan af hing. Zo'n lief beest en zo dankbaar dat we hem een thuis willen geven. Het begin van de autorit was hij vrij rustig maar later begon hij wel te miauwen. 

Toen we bij ons thuis aankwamen wilde hij eigenlijk meteen uit zijn mandje. Toen we het mandje openmaakten stapte hij er meteen uit. Alsof hij wilde zeggen: Hier ben ik. 

Het is leuk dat Kiko hier is. Hij is hartstikke speels en heel erg knuffelig. Hij begint al te spinnen als hij je stem hoort. Zo, nu konden jullie even kennis maken met Kiko. Het jongste lid van onze familie.

Liefs,

Mar