Heey allemaal! Op dit moment zit ik als een zak aardappelen in mijn pyjama met mijn laptop. Ik ben ziek thuis. Vandaag had ik op mijn eigen school een studiedag waardoor ik een extra dagje naar stage kon. We zijn met de kleuters naar een park in de buurt geweest voor een soort 'kabouter'- speurtocht. De hele ochtend voelde ik mij al niet zo lekker, maar ik gaf mezelf op mijn kop dat ik gewoon eerder had moeten gaan slapen. Uiteindelijk voelde ik me gedurende de ochtend steeds belabberder en kon ik me tussen de middag gewoon niet meer concentreren op mijn taken. Ik heb overlegd met mijn stagebegeleider en ben naar huis gegaan. De kinderen hebben ook niets aan een juf die er totaal niet bij is met haar hoofd. Dit is één van de eerste keren dat ik ziek ben, dit schooljaar. Vanmiddag heb ik een poosje geslapen, terwijl ik normaal nooit slaap overdag. Ik haat het om dan wakker te worden. Ik ben dan altijd zo in de war. Omdat ik nooit slaap overdag, is mijn hele dag en nacht ritme in de war als ik dit wel doe. Ik werd vanmiddag wakker in volle overtuiging dat ik moest gaan ontbijten terwijl het warm eten zo'n beetje op tafel stond. Gelukkig heb ik nu niet meer dat rare gevoel van tijd. Ik vind het een akelig gevoel.
Wat ik vandaag op ItsAllAboutMarly wil gaan doen, is wat herinneringen ophalen. Tijdens mijn stage word ik natuurlijk vaak genoeg herinnert aan hoe ik zelf was vroeger. Vandaag wil ik een aantal momenten die mij zijn bijgebleven met jullie delen. :)
Overblijven
Mijn moeder is op de basisschool een aantal jaren 'overblijfmoeder' geweest. Ik bleef meestal over met een vriendinnetje. Eerst gingen we dan altijd met zijn allen eten aan tafels in de gemeenschappelijke ruimte. Daarna mochten we vrij spelen. Binnen en buiten. Ik weet nog dat ik met dat vriendinnetje een tijdje heb gehad dat we altijd 'spionnetje' gingen spelen. Sommige juffen en meesters waren tijdens de pauze in het lokaal en dan gingen we ze bespioneren. Plat op het lijf onder het raam en stiekem om het hoekje kijken. Geweldig. Ik weet nog wel hoe geweldig we het vonden als we zagen hoe een juf haar make-up bijwerkte. En hoe snel we wegrenden als ze ons door hadden. Pfoe, dat vond ik toen wel een beetje eng hoor. Ik kan me nog herinneren dat er ook best wel eens een meester of juf boos is geworden.
Ik brand me de *PIEP*
Wat ik nu ga vertellen, weet ik zelf niet meer bewust. Dit is me later verteld. Toen ik drie jaar was vierden we eerste kerstdag met de familie aan mijn moeders kant. Het eten was nog erg warm en mijn oom brandde zich. Hij riep: "Ik brand me de bek!" De driejarige Marianne nam deze woorden goed in zich op en gooide ze er de volgende dag eruit bij de familie aan haar vaders kant. Ik brandde me aan de soep en herhaalde de tekst van mijn oom. De familie van mijn vader keek allemaal naar mij. Mijn opa keek van mij naar mijn ouders, om te kijken hoe zij zouden reageren op hun dochter. Mocht hij erom lachen? :P Dat mocht.
Oma Piet
Deze zelfde opa heette Pieter. Hij is twee jaar geleden helaas overleden. Toen ik heel klein was, waren er maar twee soorten wezens in mijn belevingswereld. Baby's en oma's. Het was maar net hoe oud ik je inschatte. Leek je oud? Dan was je een oma. Leek je jong? Dan was je altijd een baby. Het woord opa bestond nog niet. Daarom was het in plaats van opa Pieter, oma Piet. Waarop mijn opa altijd zei: "Dat kind doet het erom."
Winx club
Ik weet nog dat ik een hele grote 'Winx club fan girl' - periode heb gehad. Als ik de fotoboeken doorblader, sta ik echt een periode op iedere foto met mijn handen gekruist. Het tranformatieteken van de Winx. Ik sta zelfs in de Efteling ergens voor te 'Magic Winxen'. Ik had veel stickers van Winx en ook een soort poppenhuis van de school Alfea. Met poppetjes in zowel gewone kleding als feeënpakjes. Er zat ook zo'n draaideur in met de heksen aan de achterkant, geloof ik. Maar die draaide ik niet zo vaak om, ik vond die heksen een beetje eng. Dat heeft overigens niet lang geduurd. Later was ik enorm bang voor zo'n ander geval. Valtor of zo. Zo'n robot achtig ding die Bloom slecht wilde maken.. Wauw, ik weet het echt allemaal nog. Ook weet ik dat ik altijd Flora wilde zijn als Winx club na gingen spelen. Waarschijnlijk omdat haar feeënpakje roze is.
 |
| Dit ding had ik! En ik was er gek op. Wat heb ik hiermee veel gespeeld. |
Tweenies
Hebben jullie vroeger ook de Tweenies gekeken? Ik vond dat zo'n geweldig programma. De ruimte waar de Tweenies altijd speelden vond ik zo gaaf. Mijn droom was om daar ook te kunnen spelen. Een verfhoek, een leeshoek, verkleedkleren, een superleuke glijbaan buiten. De Tweenies waren mijn kleuterdroom, haha.
Prima ballerina
Ik heb toen ik klein was een aantal jaren op ballet gezeten. Van mijn zesde tot mijn elfde. We hadden om het jaar een balletvoorstelling in een theater. Dit vond ik altijd geweldig. Het gevoel van op het podium staan.. Wauw.. Daar heb ik geen woorden voor. De kostuums, de make-up, de geur van een oud theater. Ik genoot op zulke dagen met volle teugen. Ik weet nog wel dat ik als klein hummeltje op 'I just can't wait to be king' uit de Lion king, 'Reflection' uit Mulan en een liedje uit Belle en het beest heb gedanst tijdens zo'n uitvoering. Disney zat er al vroeg in. Ik heb verder ook nog op Garfield gedanst en nog wat andere dansen waar ik me niet veel meer van kan herinneren. Ik denk met een glimlach terug aan die tijd.
 |
| Dit is gewoon een plaatje van Pinterest, maar ik had ook van die roze pakjes, haha. |
Liedjes
Vroeger bestond er geen YouTube en ook toen het wel bestond heb ik daar een aantal jaren nog niets van geweten. Wanneer ik een leuk liedje had gehoord, hoopte ik maar dat het ooit weer op TV of op de radio zou komen. Soms wist ik dan nog één zin van een liedje en dan verzon ik op de melodie die ik nog wel wist, zelf de rest van het liedje erbij. Dit schreef ik dan op. Best een bijzondere hobby eigenlijk. En nu zoeken we alles wat we niet weten doodleuk op. Eigenlijk is dat best jammer soms.
De boerderij
Vroeger logeerde ik elke zomer met mijn nichtje bij mijn andere opa en oma op de boerderij. 's Nachts praatten we de hele nacht. Want dat kon daar. Opa en oma sliepen toch beneden en konden ons niet horen. We maakten elkaar bang door over slechteriken van TV series te beginnen. Dan zagen we allemaal schaduwen en zo. Ik was echt doodsbenauwd. Overdag gingen we de boerderij ontdekken. Ik weet nog dat we één keer een luik in de muur open hebben gemaakt en in een hele smalle gang terecht kwamen. We wilden er kruipend doorheen omdat deze geheime doorgang interessant leek. Maar we kwamen vast te zitten. Een vreselijk stom moment was dat. Mijn advies luidt: Doe dit nooit na. Don't try this at home.
Puppy liefde
Ik heb toen ik klein was een soort van vriendje gehad. Op onze derde besloten we te gaan trouwen en mijn eerste kusje kreeg ik tijdens het spelen van Doornroosje toen we een jaar of vijf waren. We sliepen tijdens het logeren een keer samen in het tweepersoonsbed van zijn ouders. Ik had mijn eigen roze kussen meegenomen en barbie en action man lagen tussen ons in. :P
Goed, we eindigen vandaag met deze schattige kalverliefde. Ik vond het leuk om een artikel te maken over deze situaties. Daarom heb ik besloten dat dit een vaste soort artikel word. Ik hoop dat jullie net zo genoten hebben van het lezen als ik van het schrijven. Ik wens iedereen nog een fijne avond!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten