Personal update: Figureren in Sneekweek de film!

Hee allemaal! Voor de verandering blog ik eens op een maandagochtend. Op mijn stage hebben de leerkrachten vandaag een studiedag wat voor ons stagiaires een dag vrij betekent. Een dag vrij komt me goed uit aangezien ik nog lichtelijk moe en brak ben door afgelopen zaterdag. Afgelopen zaterdag mocht ik namelijk figureren in Sneekweek, een film die begin volgend jaar in de bios zal verschijnen. Vandaag wil ik jullie, zoals ik al aan een aantal mensen had beloofd, in geuren en kleuren vertellen over deze dag.

Afgelopen donderdag keek ik voor school op mijn mail, omdat ik een opdracht voor Nederlands naar mijn docent moest sturen. Tot mijn verbazing stond er een mail van figuratie farmhouse. Een beetje nerveus klikte ik hem aan. Er stond in dat ik mocht komen figureren. Ik was meteen al door de dolle heen. - Ik had me een aantal maanden geleden opgegeven en verwachtte geen mail meer. Maar nu toch nog... AAH ZO GAAF! - Ik klikte op de link en keek naar de datum(s) en tijden. Er stond 12 september 16.30 tot 13 september 03.00 's nachts. Ik sperde mijn ogen wijd open en besloot dat dit waarschijnlijk een vergissing was. Zo laat? Ik belde mijn moeder op, ze zat op dat moment in een restaurant met vriendinnen, en vertelde haar alles. Ik was zo blij, er zat gewoon geen rem op. Na eventjes met mijn moeder gebeld te hebben klikte ik op bevestigen, die datum(s) kon ik wel figureren. Daarna heb ik een aantal vrienden en vriendinnen gebeld omdat ik gewoon niet te stuiten was van blijdschap. Ik viel die donderdag stuiterend in slaap en werd vrijdagochtend ook weer zo wakker. Waarschijnlijk omdat ik me ergens besefte dat die datums over twee dagen waren!

Vrijdag was het eerst natuurlijk nog een dag gewoon school. Op school feliciteerden een aantal klasgenoten me met mijn figurantenrol en iedereen was blij voor me inclusief ikzelf. Ik liep nog steeds te stralen en moest mezelf tot halt roepen om me op de vakken die ik die ochtend had te concentreren. Gelukkig kon ik alle zenuwen en al het enthousiasme even van me af zetten. Het verbaasde me hoe goed ik mijn gedachten over de figuratie even helemaal weg kon zetten en nou ja gewoon bezig kon met school. Het was wel fijn om even afgeleid te zijn, vooral omdat ik op dit moment nog twijfelde of het wel een goed idee was. Ik moest namelijk in zomerkleding en dat terwijl het best wel koud was en de opnames ook nog 's avonds en 's nachts waren. Ik was al snipverkouden en vroeg me af of dit een goed plan was. Maar ja, toen ik mij maanden geleden opgaf wist ik niet dat ik zo verkouden zou worden. Wilde ik deze kans laten schieten door angst om de hele week ziek op bed te liggen? Of door de angst om te blunderen omdat ik dit nog nooit eerder had gedaan? Fear is stupid, so are regrets. Angst is een slechte raadgever. Nee, dit was één van de dingen waar ik van droomde. Natuurlijk zou ik gaan, besliste ik vrijdagmiddag.

Het is trouwens een horror achtige film. Je komt deze bloederige zaag tegen in de teaser trailer.. O.o

De volgende dag stond, ondanks dat de opnames 's avonds en 's nachts waren, helemaal in het teken van het figureren. Overdag was mijn oma bij ons. Samen met haar en mijn moeder heb ik setjes kleren uitgezocht met bijpassende accessoires en make-up. Ik had via de mail uitleg ontvangen over wat er van de figuranten werd verwacht en wat ze aan moest trekken. Behalve zomerse kleren, we moesten drie setjes meenemen, nam ik ook een joggingbroek en vest mee voor tussen de opnames door. Deze joggingbroek kon ik dan snel over mijn korte broek doen als ik het koud kreeg. 

's Middags werden we om 16.30 op het starteiland bij Sneek verwacht. Ik werd gebracht door mijn ouders en oma die mij graag met zijn drieën succes wilden wensen en wilde uitzwaaien. Ik ging samen met andere figuranten met een pondje naar de overkant. Ik zwaaide naar mijn moeder en richtte me toen op het eiland. Om me heen hoorden ik mensen met elkaar praatten, iedereen om me heen leek een bekende meegenomen te hebben. Ik vroeg me af of ik dit beter niet ook had kunnen doen. Ik had er destijds niet aan gedacht me samen met een bekende op te geven. Aan de andere kant van het water, op het eiland, wachtte een vrouw op ons. Zij vertelde ons waar we langs moesten lopen. We moesten ons aanmelden, hierbij moesten we een kopie van onze ID en onze quitclaim inleveren. Een quitclaim was voor mij een nieuwe term daarom leg ik hem hier ook even uit. Het is een formulier met je gegevens waarop je toestemming geeft voor het gebruiken van de filmbeelden waar jij op staat. Hiermee maakte ik mijn eerste blunder. :P Ik had een poosje in de rij gestaan en op het moment dat ik aan de beurt was besefte ik dat de kopie van mijn ID nog in mijn tas die ik alvast bij de vrouwen van de kleding neer had gezet. Zucht.. Weer terug, kopie halen en opnieuw in de rij. Gelukkig was het een rij die best snel ging. Na het inschrijven moest je je kleding laten checken. Waren de kleuren goed? Was het zomers genoeg? Ik mocht een ander topje aantrekken, maar voor de rest was ik helemaal goed. Hier was ik achteraf wel blij mee toen ik zag hoeveel meiden veranderd moesten worden. En aan de andere kant een klein beetje jaloers want de kleding die ze daar hadden was ook best wel mooi. 

Deze vond ik op Twitter. Rutger staat daarachter, haha. 

Toen ik helemaal 'klaar' was voor de opnames kon ik gewoon buiten zitten, rondlopen, doen wat ik maar wilde in beperkte lijnen. Er waren natuurlijk ook plaatsen waar je niet mocht rondlopen of ruimtes waar je niet mocht komen (zoals de ruimte van de acteurs, haha). Ik ging buiten op een bankje zitten met een paar mensen die me heel aardig leken. Moeder en dochter met allebei hele mooie glitter make-up. De dochter bleek ook Marianne te heten. Yes, een naamgenootje! Het duurde niet zo lang voor we BN'ers zagen lopen. Ik heb Ferry Doedens gezien, Rutger Vink (Furtjuh!), Carolien Spoor en Kimberly Klaver. De acteurs liepen tussen de scenes door in badjassen rond. Anders was het natuurlijk voor hen ook hartstikke koud. Marly van der Velde was er helaas net deze dag niet. Dat was wel jammer, maar het mocht de pret van de hele dag niet drukken. Ik wilde wel met acteurs op de foto maar we hadden instructies gekregen dit niet meteen te vragen. Dus dat deed ik ook niet. Pas toen een paar andere meiden op Rutger afstapten dacht ik; "Oké ik ben de volgende!" Ik vroeg of ik met hem op de foto mocht en hij zei: "Ja tuurlijk!" Hij kwam heel spontaan over en heeft met zijn lange selfie-arm met mijn mobiel een paar selfies van ons samen gemaakt. Ik heb later nog wel een paar keer naar mijn mobiel zitten koekeloeren om te kijken of ik wel écht die foto's had. Ik weet het, het zijn ook maar mensen, maar het is gewoon bizar om mensen die je anders op een scherm ziet opeens echt te zien rondlopen. Aanspreekbaar echt, samenwerkend echt. Het is bizar om naast Ferry Doedens te staan dansen terwijl hij een scene opneemt. Hij acteert overigens echt goed.. Maar dat even terzijde. Het leuke aan Rutger vind ik dat hij ondanks dat hij naar de set moet toch de tijd neemt om op de foto te gaan met mensen, ook met jonge kinderen. Dat vond ik zo lief.. Hij moest eigenlijk mee maar ging toch nog met die kleintjes op de foto. Als ik ooit bekend zou worden wil ik dat ook. Ik wil dichtbij mijn fans staan. :)

Na een paar uren wachten kregen we verdere uitleg. Er waren ook nog twee andere meisjes waar Marianne eentje van kende. We staan met zijn vieren op de foto met Ferry Doedens en werden met zijn vieren op een bootje geplaatst. Helaas begon het tijdens die scene zo hard te regenen dat we moesten stoppen met filmen. Daarna heeft het een hele tijd geregend waardoor ze eerst een overdekte scene op gingen nemen. Hier kwamen wij niet in voor. Wij hebben toen anderhalf uur rondgelopen en zijn sowieso de hele avond met elkaar opgetrokken. Daarna werd het droog en verder alle figuranten weer opgeroepen. We gingen het grote feest van de Sneekweek nabootsen. We hebben gedanst, gelachen, geproost en nog meer gedanst. Dat was echt heel leuk. Het maakte me niet uit hoe vaak we overnieuw moesten, iedere keer gaf ik me weer voor de volle 100%. Ik genoot en dacht nergens anders aan dan aan het moment. Later hebben we ook nog een overdekte scene opgenomen, zich ook afspelend op het grote feest.

Ik heb tijdens het figureren zoveel leuke, aardige en soms ook inspirerende mensen ontmoet.. Ik wilde figureren om te kijken of ik het leuk vond en ja, dat vind ik. Als ik nog eens zoiets voorbij zie komen, zal ik me inschrijven en dit keer zonder twijfel. Als figurant is het nooit zeker of je ook daadwerkelijk in beeld zult zijn, ze kiezen de best gelukte beelden uit. Maar je weet zelf dat je erbij was. En alleen al de ervaring en de mensen.. Erg leuk en erg bijzonder! En naar de bioscoop ga ik sowieso, want ik weet dat ik er bij was. Als ik scenes zie dan denk ik; Ja, deze heb ik ook gehoord of gezien. En als ik mezelf wel voorbij zie komen, is dat alleen maar nog leuker.

Ik wens jullie allemaal een fijne dag en voel me zelf ook helemaal vrolijk nu in terug denk aan deze bijzondere dag en een klein stukje nacht.